Afgelopen week liep ik, samen met de kinderen, de avondvierdaagse. Een uitgelezen moment om goed uit mijn ogen te kijken op zoek naar het onderwerp van deze week. Met name de vooortuinen kregen onverdeelde aandacht. Maar tot mijn teleurstelling moet ik constateren dat de meeste tuinen niet beschikten over een zonnewijzer. In totaal ben ik er wel twee tegen gekomen. En deze waren dusdanig van kwaliteit dat ze wat mij betreft afvielen om op de gevoelige plaat vastgelegd te worden.
Tijdens één van mijn mountainbike tochten viel mijn oog op een achtertuin waar ik tot mijn grote vreugde een fraai exemplaar tegenkwam. Toen had ik natuurlijk niet de beschikking over mijn camera, dus die moest ik onthouden.
Vanavond ben ik er met camera op uit getrokken om de zonnewijzer op te zoeken. Op de weg er naar toe reed ik een straat in waar ik in eerste instantie niets meer zag. Eenmaal gewent aan het felle licht ontdekte ik dat dit mijn eerste zonnewijzer was om vast te leggen.
En ja, die kant moest ik uit om bij de zonnewijzer uit te komen. De zon was vanavond mijn eerste zonnewijzer. Niet lang daarna schoot ik het fietspad weer op waar ik bij de achtertuin kwam om de volgende foto's te kunnen maken. Helaas kon ik niet dichtbij komen voor een paar mooie close-ups, maar de zonnewijzer staat er op......
En als je hem van iets dichterbij bekijkt zie je de fraaie romijnse cijfers die de tijd weergeven wanneer de zon schijnt en de pijl een schaduw werpt op de wijzer.
Misschien kom ik dit weekend nog wat anders tegen, maar voorlopig doen we het hiermee.
Tja, en dan eens flink inzoomen op de maan zelf. Dan krijg je ook verrassende plaatjes...